Engels
中文简体Di-2-ethylhexylftalaat (DOP) , algemeen bekend als DOP-weekmaker , is wereldwijd een van de meest gebruikte weekmakers voor algemene doeleinden, hoewel het gebruik ervan steeds meer onder de loep wordt genomen en gereguleerd vanwege bezorgdheid over het milieu en de gezondheid. Weekmakers zijn essentiële additieven die vooral in polymeren worden verwerkt polyvinylchloride (PVC) , om hun flexibiliteit, werkbaarheid en duurzaamheid te verbeteren. Het uitgebreide gebruik van DOP wordt van oudsher toegeschreven aan de kosteneffectiviteit, de uitstekende weekmakerefficiëntie en de gunstige prestatiekenmerken over een breed temperatuurbereik.
De rol en eigenschappen van DOP-weekmaker
Een weekmaker werkt door de intermoleculaire krachten tussen de polymeerketens te verminderen, waardoor ze gemakkelijker langs elkaar kunnen glijden. Dit proces verlaagt effectief de glasovergangstemperatuur ( ) van het polymeer, waardoor een stijf materiaal wordt getransformeerd ongeplastificeerd PVC (uPVC) tot een flexibel, buigzaam product.
Belangrijkste eigenschappen van DOP
De populariteit van de DOP-weekmaker komt voort uit de uitgebalanceerde chemische en fysische eigenschappen:
- Uitstekende weekmakerefficiëntie: Het verleent effectief flexibiliteit en elasticiteit aan PVC-verbindingen.
- Lage volatiliteit: Het blijft in de loop van de tijd stabiel in de polymeermatrix, waardoor migratie en materiaalverstijving tot een minimum worden beperkt.
- Goede hitte- en lichtstabiliteit: Het helpt de integriteit van het materiaal te behouden onder verschillende omgevingsomstandigheden.
- Goede elektrische weerstand: Dit maakt het geschikt voor gebruik in elektrische isolatietoepassingen.
- Mengbaarheid: Het vertoont een hoge compatibiliteit (mengbaarheid) met de PVC-polymeerketen, wat leidt tot een homogeen materiaal.
In chemische termen is DOP de diester van ftaalzuur en 2-ethylhexanol. De chemische formule is .
Industriële toepassingen van DOP-weekmaker
Historisch gezien is de DOP-weekmaker is een integraal onderdeel geweest van tal van industrieën:
- Kabel- en draadisolatie: De elektrische eigenschappen maken het ideaal voor het beschermen van elektrische geleiders.
- Vloeren en dakbedekking: Wordt gebruikt om PVC-platen en -tegels flexibiliteit en veerkracht te geven.
- Auto-onderdelen: Te vinden in bepaalde interieurbekleding en beschermende coatings.
- Slangen en buizen: Gebruikt in industriële en tuinslangen voor algemeen gebruik.
- Gecoate stoffen: Toegepast op textiel om materialen zoals kunstleer voor stoffering en kleding te creëren.
Decennia lang was het grootste deel van de productie van flexibel PVC afhankelijk DOP-weekmaker vanwege de veelzijdigheid en lage kosten.
Milieu- en regelgevingslandschap
De laatste jaren is het gebruik van DOP-weekmaker heeft met aanzienlijke uitdagingen te maken gehad vanwege zorgen over de mogelijkheid dat het uit het eindproduct zou lekken of migreren, vooral bij blootstelling aan hitte of vloeistoffen. Ftalaten, waaronder DOP, zijn in verschillende rechtsgebieden, zoals de Europese Unie (EU), geclassificeerd als zeer zorgwekkende stoffen (SVHC) onder de REACH-verordening , vanwege hormoonontregelende eigenschappen en reproductietoxiciteit waargenomen in dierstudies.
Deze regeldruk heeft geleid tot een grote verschuiving op de markt voor weekmakers ftalaatvrije alternatieven , waaronder:
- Tereftalaten: Zoals Di-2-ethylhexyltereftalaat (DOTP of DEHT).
- Adipaten en Trimellitaten: Biedt respectievelijk prestaties bij lage temperaturen en lage volatiliteit.
- Biogebaseerde weekmakers: Afkomstig uit hernieuwbare bronnen, zoals geëpoxideerde sojaolie (ESBO).
Terwijl DOP-weekmaker Hoewel het in bepaalde regio’s nog steeds kan worden gebruikt in minder gevoelige, niet-consumententoepassingen, is de afname van consumptiegoederen en medische apparatuur een duidelijke trend die een mondiale beweging in de richting van veiligere en duurzamere materiaalkeuzes weerspiegelt. Fabrikanten blijven onderzoek doen en alternatieve weekmakers gebruiken die de noodzakelijke prestaties behouden en tegelijkertijd de gezondheids- en milieurisico's minimaliseren.
