Engels
中文简体De cruciale eerste momenten
Het acroniem DOA , of Dood bij aankomst , is een term die vaak wordt gebruikt in de spoedeisende geneeskunde en bij wetshandhaving. Hoewel de zin zelf eenvoudig is, zijn de onderliggende wetenschap en de procedures die gepaard gaan met het vaststellen en documenteren van een DOA-zaak complex, cruciaal en vaak emotioneel geladen. Begrijpen wat DOA vanuit medisch en juridisch oogpunt betekent, is de eerste stap in het waarderen van de snelle beslissingen met hoge inzet die door eerstehulpverleners worden genomen.
Klinische dood definiëren
Wanneer een patiënt vastbesloten is dat te zijn DOA betekent dit dat bij aankomst van medisch personeel (zoals paramedici of personeel van de eerste hulp) de patiënt al onomkeerbare tekenen van overlijden vertoont en dat er geen reanimatiepogingen worden gestart of voortgezet omdat deze als nutteloos zouden worden beschouwd.
De onomkeerbare tekenen waar vaak naar wordt gezocht, zijn onder meer:
- Vaste en verwijde pupillen (mydriasis): De pupillen reageren niet op licht.
- Afwezige hartgeluiden en ademhaling: Er is geen polsslag of ademhaling waarneembaar.
- A-systole: De volledige afwezigheid van elektrische activiteit in het hart (flatline) op een elektrocardiogram (ECG)-monitor.
De rol van tijd bij het bepalen van DOA
In veel gevallen is de tijd die is verstreken sinds het begin van de hartstilstand de meest kritische factor. De hersenen kunnen doorgaans slechts een paar minuten overleven zonder zuurstof (een aandoening die anoxie of cerebrale ischemie wordt genoemd) voordat onomkeerbare schade optreedt. Als eerstehulpverleners significant na deze periode arriveren en de patiënt duidelijke tekenen van langdurige klinische dood vertoont, a DOA aangifte wordt gedaan.
Onomkeerbare tekenen: het wetenschappelijk bewijs
Een formeel DOA Deze verklaring wordt niet lichtvaardig afgelegd en vereist duidelijke, definitieve tekenen dat biologische processen definitief zijn gestopt. Deze tekenen geven aan dat de cellulaire schade wijdverspreid en onomkeerbaar is geworden.
Rigor Mortis en Livor Mortis
Twee van de meest definitieve tekenen van postmortemveranderingen zijn vaak van cruciaal belang bij het vaststellen dat de patiënt lang vóór medische aankomst was overleden:
- Rigor Mortis (stijfheid van de dood): Dit is de verstijving van de spieren van het lichaam als gevolg van het verlies van adenosinetrifosfaat (ATP) in de spiervezels, wat nodig is voor spierontspanning. Het begint meestal een paar uur na de dood en is binnen 12-24 uur volledig ontwikkeld. De aanwezigheid van volledige rigor mortis is een duidelijk teken dat reanimatie zinloos zou zijn.
- Livor Mortis (helderheid): Dit is het bezinken van bloed in de lagere (afhankelijke) delen van het lichaam als gevolg van de zwaartekracht, wat resulteert in een roodpaarse verkleuring van de huid. Als de lijkkleuring ‘gefixeerd’ is (wat betekent dat de verkleuring niet verdwijnt als er druk op wordt uitgeoefend), geeft dit aan dat de dood enkele uren geleden heeft plaatsgevonden, waardoor de patiënt definitief is overleden. DOA .
Omgevingsfactoren en lichaamstemperatuur
De kernlichaamstemperatuur, of algor mortis, kan ook een rol spelen, hoewel deze zeer variabel is. Als er geen koorts is, koelt de lichaamstemperatuur af zodat deze overeenkomt met de omgevingstemperatuur. Extreme omgevingsfactoren (bijvoorbeeld ernstige onderkoeling) kunnen echter soms het werkelijke tijdstip van overlijden maskeren en een voorzichtige aanpak noodzakelijk maken voordat er een DOA oproep is afgerond.
Protocollen en de emotionele impact
De formele verklaring van DOA wordt geleid door strikte protocollen opgesteld door medische en juridische autoriteiten. Deze protocollen zijn ontworpen om consistentie, nauwkeurigheid en juiste omgang met het lichaam en de scène te garanderen.
Juridische en medische documentatie
Zodra een patiënt vastbesloten is dat te zijn DOA , verschuift het proces van reanimatie-inspanningen naar documentatie en onderzoek. Dit omvat:
- Behoud van scènes: In gevallen van niet-natuurlijke of verdachte sterfgevallen moeten eerstehulpverleners en wetshandhavingsinstanties de plaats van het ongeval beschermen.
- Kennisgeving medisch onderzoeker/lijkschouwer: De medisch-juridische autoriteit moet op de hoogte worden gesteld om de doodsoorzaak en -wijze officieel te onderzoeken en een overlijdensakte af te geven.
- Gedetailleerd rapport: Medisch personeel moet een gedetailleerd rapport schrijven van de bevindingen, inclusief de specifieke waargenomen tekenen van overlijden en het exacte tijdstip DOA aangifte werd gedaan.
Ondersteuning van de rouwenden
Voor eerstehulpverleners, die te maken hebben met a DOA case is een frequent en uitdagend onderdeel van de baan. Zij zijn vaak degenen die het verwoestende nieuws aan familieleden moeten overbrengen. Training in crisiscommunicatie en ondersteuning bij rouwverwerking is een cruciaal onderdeel van de spoedeisende geneeskunde, met als doel compassie en duidelijkheid te bieden tijdens de donkerste uren van een individu.
